اگر مشکوک به آبسه دندانی باشد، فرد مبتلا باید در اسرع وقت به دندانپزشک مراجعه کند. دندانپزشک ناحیه آسیب دیده را معاینه می کند. آنها ممکن است دندان آسیب دیده را با فشار دادن روی آن یا ضربه زدن با یک ابزار آزمایش کنند.⁶اگر دندان عفونی شده باشد، معمولاً به فشار یا ضربه زدن (پرکاشن) بسیار حساس است و اغلب ممکن است دردناک باشد. علاوه بر این، اگر آبسه پری اپیکال باشد، تورم ریشه، دندان را در حفره خود به سمت بالا فشار می دهد و احساس می شود بالاتر از دندان های اطراف است.برای ارتباط با دکتر ایمپلنت دندان در تهران اینجا کلیک کنید

در حالی که معمولاً برای تعیین وجود یا عدم وجود آبسه به آزمایش آزمایشگاهی نیاز نیست، دندانپزشکان معمولاً از دندان آسیب دیده و کل دهان عکسبرداری با اشعه ایکس برای تعیین محل دقیق و اندازه آبسه انجام می دهند.⁵

آبسه ممکن است آسپیره شود¹¹و چرک کشت می شود تا مشخص شود کدام سویه از باکتری ها درگیر هستند. این به هدایت درمان آنتی بیوتیکی در صورت نیاز کمک می کند.⁵

درمان آبسه دندان

درمان معمول برای آبسه دندان تخلیه چرک در اسرع وقت است. این کار توسط یک دندانپزشک یا یک جراح فک و صورت انجام می شود ، یک جراح که به عنوان دندانپزشک و همچنین پزشک آموزش دیده است و شرایط پیچیده فک، دندان و دهان را مدیریت می کند.⁵آنها ممکن است برشی در لثه ایجاد کنند یا سوراخی در دندان ایجاد کنند تا چرک تخلیه شود.¹

پس از تخلیه چرک، ناحیه تمیز می شود. در آبسه های پری آپیکال، تمام بافت پالپ مرده برای جلوگیری از عود عفونت برداشته می شود.¹در آبسه های پریودنتال، تمیز کردن بسیار عمیق دندان ها و به طور خاص لثه و ریشه انجام می شود. اگر کل دندان آسیب دیده باشد، ممکن است کانال ریشه نیز لازم باشد. اگر پوسیدگی شدید باشد، ممکن است دندان خارج شود.

درمان کانال ریشه

درمان ریشه درمان استاندارد برای برداشتن بافت پالپ در مواردی است که دندان باقی می ماند و کشیده نمی شود و همچنین ممکن است در مواردی که درد ادامه دارد حتی پس از رفع آبسه نیز گزینه ای باشد.¹² به فردی که تحت کانال ریشه قرار می گیرد، تزریق بی حسی موضعی برای بی حس کردن قسمت های فک و دهان تحت تأثیر آبسه قرار می گیرد. در طی این روش، پالپ مرده یا عفونی برداشته می‌شود، داخل کانال‌های پالپ صاف می‌شود، و پالپ با یک پرکننده، اغلب گوتاپرکا، جایگزین می‌شود.¹³طی چند ماه آینده، رادیوگرافی و معاینه دندان برای بررسی اینکه محل به درستی بهبود می یابد انجام می شود.

مدیریت درد و آنتی بیوتیک

از آنجایی که آبسه ها دردناک هستند، افراد ممکن است به استامینوفن یا برای کنترل درد نیاز داشته باشند. اسانس میخک دارای خواص بی حسی موضعی است و می توان آن را در ناحیه دردناک استفاده کرد، اگرچه رعایت بهداشت دقیق در حین انجام این کار بسیار مهم است. داروهای خانگی مانند روغن ذکر شده در بالا ممکن است مقداری درد را تسکین دهند، اما آبسه را درمان نمی کنند یا از عفونت بیشتر جلوگیری نمی کنند.

در آبسه های بدون عارضه، آنتی بیوتیک ممکن است ضروری نباشد.

اگر عفونت شدید باشد یا گسترش یافته باشد، یا اگر آبسه را نتوان تخلیه کرد، آنتی بیوتیک برای کمک به کنترل عفونت تجویز می شود. آنتی بیوتیک هایی که معمولاً برای آبسه های دندانی تجویز می شوند عبارتند از:⁵

• پنی سیلین
• آموکسی سیلین به تنهایی یا همراه با کلاولانات
• آزیترومایسین
• مترونیدازول
• سفوکسیتین

اگر بیمار به آموکسی سیلین و/یا پنی سیلین حساسیت داشته باشد، ممکن است کلیندامایسین تجویز شود. پنی سیلین آنتی بیوتیک معمولی است که برای درمان عفونت های خفیف یا متوسط ​​استفاده می شود. از آنجا که آنتی بیوتیک ها به تنهایی همیشه به خوبی به آبسه نفوذ نمی کنند، آبسه ممکن است با جراحی نیز تخلیه شود.